Erikli Şelalesi – Yalova Temmuz 2011
Bu hafta sonu rotamız yakın çevreden ve günübirlik. Yalova Erikli Şelalesi’ne gidiyoruz….
Öncesinde planlamadan, gelen bir telefonla aniden dahil olduğum bir aktivite. Grup İstanbul’dan feribotla geçecek bense İzmit’ten otomobille gidip grupla buluşacağım.
Buluşma saat 09:00 da gerçekleşti. 12 kişiyiz ; Ben, İsmail, Akın, Mustafa, Bülent, Sahin, Semih, Soner, Eşref, Mustafa, Kenan ve Orkun
Erikli Şelalesi’ni çok duymuş ama daha önce hiç gitmemiştim. Alan mevsimin tüm yeşillerini barındırıyor. Zaten suyun dokunduğu her yere nasıl hayat verdiğini her seferinde hayretle izliyorum. Masallardaki sihir tozu gibi, geçtiği her yere büyüleyici bir yaşam bırakıyor. Suyun gücünü, yaşam iksirini hissetmeyi seviyorum.
Lütfen ama lütfen DERELERE ÖZGÜRLÜK… 
Doğanın koynunda keyifli bir parkur ancak bu aktivite benim sandığım gibi bir yürüyüş parkuru değil.
Dere üzerinde yer alan 3 ayrı şelaleden ip inişi gerçekleştirilecek. Bunu duyduğumda ağzım kulaklarıma vardı, yeryüzünde en keyif aldığım işlerden biri çünkü.
Bu sıcak hava yürüyüşlerinde ayağımızın altında dere akması büyük nimet. Terledikçe kendimi sulara bırakıyorum, yenileniyorum…
İlk iniş yerimiz 15 metrelik kısa bir mesafe ama istasyon kuruluşu ve tüm ekibin malzemelerle birlikte inişi hiç kısa sürmüyor. Bu ilk inişi videoya kaydetme görevi ben de, umarım iyi bir çekim olmuştur. Hayatta bazı şeylerin tekrarı yok ki ben de zaten etkinlik boyunca fotoğraf makinesi ve kameralara oynadım. Hem güzel anlarımın kaydı hem de bir süredir bu sayfalardan etkinliklerin size aktarımı için bunu daha fazla önemser oldum.
İlk inişin yorgunluğunu şelale dibindeki havuzda yüzerek attık ve 2. iniş parkuru için yürüyüşe geçtik. 
Su bulanık ama soğuk değildi. Dere içindeki taşlar çok kaygandı, dengesiz, zorlu ve yorucu bir yürüyüşün ardından 2. parkura ulaştık. Bu ikinci şelale yaklaşık 20 metre. Muhteşem bir manzara eşliğinde yine istasyonları kurup inişe geçtik. Şelalenin suları köpük köpük üstümden aşıyordu. İnişimi olabildiğince yavaşlatıp her bir adımın tadını çıkarmaya başladım tabii objektife de bol bol poz verdim. 
Çanta ve ekipmanlarımızla birlikte inişimizi tamamladığımızda beni 3. şelalenin heyecanı sardı çünkü 3.şelalenin yüksekliği 28 metre…
Bu son parkura vardığımızda şelalede su seviyesinin yüksek olduğunu gördük. Grubun eğitim seviyesine göre iniş tehlikeli olabilirdi. Bu nedenle bu parkur inişi iptal edildi. Kendi adıma çok üzüldüm. Benim için heyecan verici bir deneyim olacaktı. Aradaki uzun yürüyüşün ardından iniş yapamadan dönmek can sıkıcıydı ama güvenlik her şeyden önce geliyordu. Profesyonel bir ekipte yer almak bu nedenle rahatlatıcıydı. Heyecan güzeldir ama yaşam daha güzel. Ekip liderleri en küçük bir şüpheyi bile göz ardı etmeden karar veriyorlar. Onlara güvenmek, itaat ve uyum sağlamak son derece önemli.
Bu 3. etaba eylül de yeniden gelme kararı aldık. Şelalenin yukarısına ip yardımıyla tırmanarak dönüşe geçtik. Yemek molasında ve dönüş yolunda artık konumuz bir sonraki aktiviteydi. Mesela keşfedilmeyi bekleyen yeni bir kanyon… Planlamasını konuşmak bile heyecan verici.
10 Temmuz 2011 Erikli Şelalesi – Yalova 
NİLGÜN ÖZDEMİR.
Doğanın koynunda keyifli bir parkur ancak bu aktivite benim sandığım gibi bir yürüyüş parkuru değil.
Dere üzerinde yer alan 3 ayrı şelaleden ip inişi gerçekleştirilecek. Bunu duyduğumda ağzım kulaklarıma vardı, yeryüzünde en keyif aldığım işlerden biri çünkü.
Bu sıcak hava yürüyüşlerinde ayağımızın altında dere akması büyük nimet. Terledikçe kendimi sulara bırakıyorum, yenileniyorum…
İlk iniş yerimiz 15 metrelik kısa bir mesafe ama istasyon kuruluşu ve tüm ekibin malzemelerle birlikte inişi hiç kısa sürmüyor. Bu ilk inişi videoya kaydetme görevi ben de, umarım iyi bir çekim olmuştur. Hayatta bazı şeylerin tekrarı yok ki ben de zaten etkinlik boyunca fotoğraf makinesi ve kameralara oynadım. Hem güzel anlarımın kaydı hem de bir süredir bu sayfalardan etkinliklerin size aktarımı için bunu daha fazla önemser oldum.
İlk inişin yorgunluğunu şelale dibindeki havuzda yüzerek attık ve 2. iniş parkuru için yürüyüşe geçtik. 
Su bulanık ama soğuk değildi. Dere içindeki taşlar çok kaygandı, dengesiz, zorlu ve yorucu bir yürüyüşün ardından 2. parkura ulaştık. Bu ikinci şelale yaklaşık 20 metre. Muhteşem bir manzara eşliğinde yine istasyonları kurup inişe geçtik. Şelalenin suları köpük köpük üstümden aşıyordu. İnişimi olabildiğince yavaşlatıp her bir adımın tadını çıkarmaya başladım tabii objektife de bol bol poz verdim. 
Çanta ve ekipmanlarımızla birlikte inişimizi tamamladığımızda beni 3. şelalenin heyecanı sardı çünkü 3.şelalenin yüksekliği 28 metre…
Bu son parkura vardığımızda şelalede su seviyesinin yüksek olduğunu gördük. Grubun eğitim seviyesine göre iniş tehlikeli olabilirdi. Bu nedenle bu parkur inişi iptal edildi. Kendi adıma çok üzüldüm. Benim için heyecan verici bir deneyim olacaktı. Aradaki uzun yürüyüşün ardından iniş yapamadan dönmek can sıkıcıydı ama güvenlik her şeyden önce geliyordu. Profesyonel bir ekipte yer almak bu nedenle rahatlatıcıydı. Heyecan güzeldir ama yaşam daha güzel. Ekip liderleri en küçük bir şüpheyi bile göz ardı etmeden karar veriyorlar. Onlara güvenmek, itaat ve uyum sağlamak son derece önemli.
Bu 3. etaba eylül de yeniden gelme kararı aldık. Şelalenin yukarısına ip yardımıyla tırmanarak dönüşe geçtik. Yemek molasında ve dönüş yolunda artık konumuz bir sonraki aktiviteydi. Mesela keşfedilmeyi bekleyen yeni bir kanyon… Planlamasını konuşmak bile heyecan verici.
10 Temmuz 2011 Erikli Şelalesi – Yalova 
NİLGÜN ÖZDEMİR. 
Yorumlar